Angelos Orfanakos

Μετέωρα: Χαμογελαστή Τραβέρσα

Αποποίηση ευθυνών

Καμία εγγύηση δεν δίνεται για την εγκυρότητα ή την ακρίβεια των πληροφοριών σε αυτή τη σελίδα. Οτιδήποτε σας συμβεί αξιοποιώντας μέρος ή το σύνολο των πληροφοριών αυτών είναι αποκλειστικά δική σας ευθύνη.

Η διαδρομή “Χαμογελαστή Τραβέρσα” (VI+ A1, 120 m) ανοίχτηκε την 1999-09-18 από τους Σ. Σταματίου - Τ. Καραντώνα και βρίσκεται στον βορειοδυτικό τοίχο του Δισκοπότηρου.

Απαραίτητα υλικά

Μία πλήρης σειρά καρύδια, μία πλήρης σειρά friend (μέχρι Camalot 3), μερικοί λεπτοί ιμάντες/κορδονέτα για δέσιμο σε πέτρες και διαμπερή.

Πρόσβαση

Όπως και για την κλασική διαδρομή “Ο Χορός των Αυγών” (Eiertanz) μόνο που συνεχίζουμε δεξιά και περιμετρικά στη βάση του βράχου μέχρι να φτάσουμε στον βορειοδυτικό τοίχο όπου βρίσκεται η διαδρομή. Η προσέγγιση στη βάση της διαδρομής απαιτεί μικρή καταρρίχηση καθώς η βλάστηση έχει κλείσει αρκετές από τις πιθανές διόδους.

Η νότια όψη του Δισκοπότηρου (αριστερά απ' το κέντρο) όπως φαίνεται από τον Τοίχο του Γύπα
Η νότια όψη του Δισκοπότηρου (αριστερά απ’ το κέντρο) όπως φαίνεται από τον Τοίχο του Γύπα

Σκίτσο

Το σκίτσο της διαδρομής βρίσκεται στην αντίστοιχη σελίδα της διαδρομής στο Routes.gr.

1η σχοινιά (VI-, 25 m, 1*, δέντρο)

Η σχοινιά κινείται κατά μήκος χαρακτηριστικής σχισμής η οποία έχει αρκετή βλάστηση και είναι αρκετά έως πολύ σαθρή, γι’ αυτό απαιτείται μεγάλη προσοχή. Δεξιά της σχισμής ο τοίχος είναι λιγότερο σαθρός και σχηματίζει πλάκα με σχετικά απότομη κλίση. Υπάρχουν μόνο 2 σκουριασμένες πλακέτες, για τον λόγο αυτό είναι απαραίτητη η κίνηση κοντά στη σχισμή για τοποθέτηση ασφαλειών (καρύδια, μεσαία προς μεγάλα friend). Το ρελέ γίνεται σε δέντρο το οποίο φαίνεται φυτρωμένο πάνω και μέσα στη σχισμή.

2η σχοινιά (VI+, 25 m, 4*, -)

Από το δέντρο του ρελέ της πρώτης σχοινιάς μπαίνουμε δεξιά σε πλάκα την οποία τραβερσάρουμε. Υπάρχουν 4 πλακέτες ενώ είναι δυνατή και η τοποθέτηση ασφαλειών στην οριζόντια σχισμή (καρύδια, μικρά friend). Η τραβέρσα είναι πολύ ενδιαφέρουσα και προκαλεί ένα αίσθημα έντονης έκθεσης. Σε ορισμένα σημεία τα πιασίματα και τα πατήματα είναι μικρά και συγκεκριμένα, για τον λόγο αυτό βοηθάει αν ανεβοκατεβαίνουμε ελαφρώς, ακολουθώντας κάθε φορά τον πιο εύκολο δρόμο. Στο τέλος της τραβέρσας δεν υπάρχει δέντρο ή βύσματα για ρελέ, για τον λόγο αυτό αποφασίσαμε να ενώσουμε τη σχοινιά με την επόμενη, έχοντας όμως λίγα προβλήματα στην επικοινωνία (ένα ζευγάρι PMR βοηθάει).

3η σχοινιά (VI+? A1, 15 m, 3*, δέντρο)

Μετά το τέλος της τραβέρσας έχουμε μπροστά μας ελαφρώς αρνητική πλάκα με πολύ μικρά πιασίματα, ενώ αριστερά της υπάρχει μεγάλη χαρακτηριστική σχισμή. Για να προωθηθούμε στην πλάκα κλιπάρουμε σετάκια στις πλακέτες, τραβιόμαστε (Α1) και ξαναμπαίνουμε στην πλάκα (VI/VI+) πιάνοντας και αριστερά στη σχισμή. Η κλίση της πλάκας γίνεται σταδιακά ομαλή μέχρι που περνάμε μέσα από χαρακτηριστικό άνοιγμα σε μεγάλο πατάρι με δέντρο όπου κάνουμε ρελέ.

Το χαρακτηριστικό πέρασμα όπως φαίνεται από το 3ο ρελέ
Το χαρακτηριστικό πέρασμα όπως φαίνεται από το 3ο ρελέ

4η σχοινιά (V+, 30 m, 4*, **)

Από το δέντρο μπαίνουμε σε κάθετη πλάκα η οποία έχει ασφαλιστεί με 4 πλακέτες. Πλησιάζοντας την κορυφή η ποιότητα του βράχου γίνεται σταδιακά σαθρή και τραβερσάρουμε προς τα αριστερά για να βγούμε στην προκορφή του Δισκοπότηρου, στη βάση της οποίας υπάρχουν δύο κρίκοι για ρελέ.

Για διευκόλυνση μπορούμε να προεκτείνουμε το ρελέ με το σχοινί ή με έναν μακρύ ιμάντα έτσι ώστε καραμπίνερ και συσκευή ασφάλισης να μη χτυπάνε πάνω στη βάση του βράχου.

5η σχοινιά (VI- A1, 20 m, 7*, **)

Ίσως η πιο γνωστή σχοινιά των Μετεώρων, αποτελεί μέρος της διαδρομής “Χορός των Αυγών” (Eiertanz) που σκαρφαλώνει το Δισκοπότηρο από τον νότιο τοίχο.

Από την προκορφή κατηφορίζουμε προσεκτικά προς την κύρια κορυφή και μετά από μικρή καταρρίχηση πιάνουμε το φιξαρισμένο σχοινί (με κόμπους) και κατεβαίνουμε αρκετά κάτω. Στη συνέχεια ανοίγουμε τα πόδια και πιάνουμε ιμάντα απέναντι (πατώντας ταυτόχρονα), περνώντας έτσι στον απέναντι τοίχο. Η όλη αίσθηση του εγχειρήματος είναι απερίγραπτη και όσες φορές και να την κάνει κανείς δεν τη χορταίνει!

Από εδώ σκαρφαλώνουμε λίγο πιο ψηλά για να φτάσουμε οριζόντια σχισμή και μετά τραβερσάρουμε αριστερά μέχρι να φτάσουμε κάτω από την κύρια, κάθετη σχισμή του τοίχου όπου μπορούμε να βάλουμε κορδονέτο σε διαμπερές.

Στη συνέχεια μπαίνουμε στη σχισμή την οποία ασφαλίζουμε με μεσαία προς μεγάλα friend (Camalot 0.75, 1, 2), ενώ δεν λείπουν και οι κρίκοι ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Το σκαρφάλωμα δεν προβληματίζει και μετά από λίγο βρισκόμαστε στην κορυφή όπου κάνουμε ρελέ σε δύο κρίκους.

Ασφαλίζοντας τη σχισμή. Κοντά στο κέντρο διακρίνεται το διαμπερές.
Ασφαλίζοντας τη σχισμή. Κοντά στο κέντρο διακρίνεται το διαμπερές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η καταρρίχηση πριν το πέρασμα προβληματίζει περισσότερο τον δεύτερο παρά τον επικεφαλή (ο οποίος ασφαλίζεται με σχοινί από πάνω). Για τον λόγο αυτό είναι χρήσιμο ο επικεφαλής, καθώς κάνει την καταρρίχηση, να τοποθετήσει μερικές ασφάλειες τις οποίες ο (τελευταίος) δεύτερος θα αφαιρέσει.

Επιστροφή

Η επιστροφή γίνεται με 2 × 60 m ραπέλ τα οποία βρίσκονται, όπως βγαίνουμε στην κορυφή, αριστερά. Το πρώτο κατεβαίνει τον μεγάλο στερεωμένο βράχο που μόλις σκαρφαλώσαμε (δισκοπότηρο), φτάνει σε πατάρι και συνεχίζει ελαφρώς αριστερά μέχρι τους κρίκους του δεύτερου ρελέ που βρίσκονται στη μέση του τοίχου.

Εγγραφή

Αποποίηση ευθυνών

Καμία εγγύηση δεν δίνεται για την εγκυρότητα ή την ακρίβεια των πληροφοριών σε αυτή τη σελίδα. Οτιδήποτε σας συμβεί αξιοποιώντας μέρος ή το σύνολο των πληροφοριών αυτών είναι αποκλειστικά δική σας ευθύνη.

Στείλε το σχόλιό σου