Angelos Orfanakos

Λεωνίδιο: Mignonette

Αποποίηση ευθυνών

Καμία εγγύηση δεν δίνεται για την εγκυρότητα ή την ακρίβεια των πληροφοριών σε αυτή τη σελίδα. Οτιδήποτε σας συμβεί αξιοποιώντας μέρος ή το σύνολο των πληροφοριών αυτών είναι αποκλειστικά δική σας ευθύνη.

Μπορεί το Λεωνίδιο να είναι ο κατεξοχήν προορισμός αθλητικής αναρρίχησης το χειμώνα, έχει όμως και μερικές πολύσχοινες διαδρομές στον Κοκκινόβραχο που κρέμεται επιβλητικά πάνω από το χωριό.

Η πρώτη τέτοια διαδρομή είναι το Πιλιέ της Φωτιάς που ανοίχτηκε το 1987 από τους Άρη Θεοδωρόπουλο και Δημήτρη Σωτηράκη. Η διαδρομή κινείται στο κεντρικό και πιο προφανές πιλιέ του Κοκκινόβραχου, κάτω ακριβώς από την ελληνική σημαία που είναι ορατή από το χωριό.

Μετά την έκρηξη δημοτικότητας του Λεωνίδιου ως αναρριχητικού προορισμού, ανοίχτηκαν μερικές ακόμη, όλες στην περιοχή δεξιά από το Πιλιέ της Φωτιάς. Εμείς σκαρφαλώσαμε πρόσφατα τη Mignonette που είναι και η πιο εύκολη.

Το "Πιλιέ της Φωτιάς"
Το “Πιλιέ της Φωτιάς”

Η διαδρομή

Η Mignonette (5c, 175 m) ανοίχτηκε το 2015 από τους J. Jägermayr και R. Schumann. Κινείται στο χαρακτηριστικό πιλιέ που σχηματίζεται εκεί που τελειώνει ο κύριος όγκος του Κοκκινόβραχου, στην περιοχή δεξιά από τη διαδρομή “Πιλιέ της Φωτιάς”.

Είναι πλήρως εξοπλισμένη με βύσματα-πλακέτες σε όλο το μήκος της έτσι ώστε η χρήση φορητών ασφαλειών να μην είναι απαραίτητη. Σε κάθε ρελέ έχουν τοποθετηθεί δύο βύσματα-πλακέτες με κρίκους, με εξαίρεση το R6 όπου δεν έχει κρίκους (Μάιος 2017).

Η ποιότητα βράχου είναι καλή, χωρίς όμως να λείπουν και τα σημεία με σαθρά που απαιτούν προσοχή (κυρίως στην 3η και στην 6η σχονιά).

Η διαδρομή πήρε το όνομά της από το έντονα αρωματικό φυτό Reseda που φύεται σε πολλά σημεία της διαδρομής και έχει πολύ ευχάριστη μυρωδιά.

Κοιτάζοντας προς τη διαδρομή κατά την πρόσβαση (φωτό: Ι. Αποστόλου)
Κοιτάζοντας προς τη διαδρομή κατά την πρόσβαση (φωτό: Ι. Αποστόλου)
Αριστερά οι πλάκες της 1ης σχοινιάς και πάνω το τέλος της διαδρομής σε πύργο
Αριστερά οι πλάκες της 1ης σχοινιάς και πάνω το τέλος της διαδρομής σε πύργο

Απαραίτητος εξοπλισμός

Συνήθως η διαδρομή επαναλαμβάνεται με ένα μονό σχοινί 80 m και σετάκια αθλητικής αναρρίχησης.

Εμείς χρησιμοποιήσαμε δύο μισά σχοινιά 60 m. Μερικοί λόγοι:

Είχαμε επίσης μαζί μας 16-18 αλπικά σετάκια και μερικούς ιμάντες (60 cm και 120 cm) για τα ρελέ. Κράνος εξυπακούεται.

Ιδιαίτερα χρήσιμο είναι και ένα ζευγάρι μπατόν για την πρόσβαση.

Κατάλληλη εποχή

Όπως και για τον Κοκκινόβραχο, η πρόσβαση και το σκαρφάλωμα με ζέστη είναι ζόρικα. Για τον λόγο αυτό, ιδανικές είναι μέρες της άνοιξης με ήπια ζέστη ή ζεστές μέρες του χειμώνα.

Την άνοιξη η διαδρομή από το R3 και πάνω βρίσκεται στη σκιά μετά τις 14:30.

Πρόσβαση

Όπως για το πεδίο Ντουβάρι στον Κοκκινόβραχο μόνο που στη διασταύρωση των μονοπατιών με σήμανση για Ντουβάρι αριστερά, εμείς πάμε δεξιά και συνεχίζουμε ακολουθώντας το μονοπάτι και τα σημάδια με κόκκινη μπογιά μέχρι να βρεθούμε στην τελευταία διαδρομή με χαρακτηριστικές πλάκες χρώματος σκούρο γκρι και βύσματα-πλακέτες.

Εκτιμώμενος χρόνος: 20-30 λεπτά

1η σχοινιά (5b, 30 m)

Ευχάριστη αναρρίχηση σε πλάκες μέχρι άνετο πατάρι. Προσοχή γιατί ο βράχος δεν είναι τόσο συμπαγής όσο φαίνεται (μου έσπασε χούφτα).

Ο οδηγός βαθμολογεί τη σχοινιά ως 5a.

2η σχοινιά (4c, 20 m)

Αρχικά περπάτημα και μετά εύκολη αναρρίχηση μέχρι το ρελέ.

Ο οδηγός βαθμολογεί τη σχοινιά ως 2.

3η σχοινιά (5a, 25 m)

Αρχικά περπάτημα προς τα αριστερά σε εύκολο πεδίο με βλάστηση. Μετά αναρρίχηση σε σαθρό πεδίο (προσοχή) και στη συνέχεια σε μικρή ράμπα μέχρι το ρελέ.

Εμείς ενώσαμε τη σχοινιά αυτή με τη 2η, αλλά ίσως πιο ιδανική ένωση να είναι η 1η με τη 2η αν επαρκεί το μήκος των σχοινιών.

Ο οδηγός βαθμολογεί τη σχοινιά ως 3.

4η σχοινιά (5c+, 20 m)

Σύντομη τραβέρσα δεξιά μέχρι βύσμα-πλακέτα και μετά αναρρίχηση ευθεία πάνω με δυναμική κίνηση που βγάζει σε πλάκα με φτωχά πιασίματα/πατήματα. Εμείς πήγαμε ελαφρώς αριστερά σε εσοχή. Η direct κίνηση στην πλάκα μπορεί να είναι και 6a/6a+.

Ο οδηγός βαθμολογεί τη σχοινιά ως 5c.

Η διαδρομή προσφέρει εντυπωσιακή θέα προς το Λεωνίδιο
Η διαδρομή προσφέρει εντυπωσιακή θέα προς το Λεωνίδιο

5η σχοινιά (5c, 25 m)

Ευχάριστη αναρρίχηση σε πλάκες που βγάζουν ωραίες κινήσεις. Από τις πιο όμορφες σχοινιές της διαδρομής.

Κοιτάζοντας την 5η σχοινιά από το R4
Κοιτάζοντας την 5η σχοινιά από το R4

6η σχοινιά (5c, 35 m)

Μεγάλη σχοινιά που προσφέρει ευχάριστη αναρρίχηση σε πλάκες με περίεργη έξοδο χωρίς προφανή πιασίματα/πατήματα. Έπειτα κάτω και δεξιά από μπλόκια που χρήζουν προσοχής και κίνηση σε κόψη μέχρι το ρελέ.

Το ρελέ δεν διαθέτει κρίκους ή αλυσίδα που να ενώνει τα βύσματα-πλακέτες (Μάιος 2017).

Η επιβλητική Megakante (Μεγα-κόψη) όπως φαίνεται από το R6
Η επιβλητική Megakante (Μεγα-κόψη) όπως φαίνεται από το R6

7η σχοινιά (5b, 20 m)

Σύντομη σχοινιά με εύκολες κινήσεις πάνω σε κόψη μέχρι το ρελέ και το τέλος του πιλιέ, δίπλα σε δέντρο.

Μπορεί να ενωθεί με την 6η εφόσον το μήκος των σχοινιών επαρκεί.

Ο οδηγός βαθμολογεί τη σχοινιά ως 5c.

Η τελευταία σχοινιά
Η τελευταία σχοινιά

Επιστροφή

Με ραπέλ από την ίδια διαδρομή. Εμείς επιστρέψαμε με τα εξής ραπέλ:

Μετά περπάτημα στο μονοπάτι όπως ήρθαμε.

Εγγραφή

Αποποίηση ευθυνών

Καμία εγγύηση δεν δίνεται για την εγκυρότητα ή την ακρίβεια των πληροφοριών σε αυτή τη σελίδα. Οτιδήποτε σας συμβεί αξιοποιώντας μέρος ή το σύνολο των πληροφοριών αυτών είναι αποκλειστικά δική σας ευθύνη.

Στείλε το σχόλιό σου